اولین مهندسی اروپایی ها، تجزیه و تصاحب یک سرزمین (بخش ۵)
ادامه (بخش ۴)
اگر اروپا هرگز آمریکا را مستعمره نکرده بود؟
اگر اروپایی ها بر حسب واقعیت فقرشان هرگز به آمریکا سفر نمی کردند، و آن سرزمین تحت استعمار(اروپای سفید) قرار نمی گرفت؛ ملت ها و قبایل بومی این سرزمین به تعامل در تجارت درهمان قاره ادامه می دادند. آنچه ما به عنوان (سرزمین موعود) می شناسیم، که مسیحیان و فراریان، حتی تبهکاران فراری اروپایی، بر آن نام نهادند، آن سرزمین می توانست امروزه بسیار متنوع باشد. پیرو تحقیق های گوناگون (فرا قاره ایی) که توسط محققان دانشگاه لندن انجام شد، تخمین زنده اند که مهاجران اروپایی حدود ۵۶ میلیون نفر از بومیان درهمان سرزمین (آمریکا) را بقتل رساندند. این فاجعه تاریخیِ ضد بشریت، طی حدود ۱۰۰ سال (یک قرن) در آمریکای جنوبی، آمریکای مرکزی و آمریکای شمالی انجام شده است. این فاجعه اروپایی و همچنین شهرسازیهای رویایی اروپاییان، باعث ویرانی و نابودی زمین های کشاورزی گسترده ایی هم شد. در واقع آن مردم که با فرهنگ دست نخورده خود، در این قاره می زیستند همچنان زندگی می کنند، می توانستند به مللی باستانی شناخته شوند؛ و نه (سرخ پوستان). همین واژه تحقیر آمیز نژاد پرستانه، با ورود اروپایی ها به ایران هم؛ در لابلای فرهنگ لغت فارسی نیز جای گرفت. البته این شیوه از سیاه نمایی، با راهبری آمریکایی، مرا به نوعی بیاد رخداد تاریخی چند قرن گذشته می اندازد. آن زمانی که دانش، رنگی خاصی در بشریت نداشت، و براحتی داستان سرایی هایی غربی در مورد اقوام بومیان در آمریکا که اروپایی ها با ترجمه نادرست؛ آنان را سرخ پوست می نامیدند.
هر چند که امروزه همان اقوام بومی باقی مانده، این واژه را تبعیض نژادی خطاب می کنند. امروزه ۵۷۴ ملل (قوم ها) از آن بومیان، در همان سرزمین اجدادی خود تجزیه شده، و ساکن در بیابانهای آمریکا می باشند، که در واقع نام خودشان را نخستین آمریکای ها نهاده اند. به گفته بومیان منطقه تصرف شده: هر گاه که مرد سفید پوستی به جایی روی می آورد؛ با تحمیل سعی در (تغییر روح و جان آن فرهنگ و ملل) را دارد.
برای اولین بار در تاریخ، در۱۱ دی ۱۳۰۲ مطابق با ۲ ژوئن ۱۹۲۴ قانون شهروندی برای بومیان نظارت شده در آمریکا، توسط رئیس جمهور(کالوین کولیج) امضاء شد. برخی از بومیان تا پیش از این تاریخ نیز، شهروند در نظر گرفته می‌شدند، زیرا قانون داز (Dawes) از سوی سفید پوستان اروپایی به کسانی که اعطای اراضی را پذیرفته بودند؛ تابعیت داده شده بود. هر چند که با وجود اینکه تابعیت کامل به بومیان آمریکایی داده شده بود، به بسیاری از آنها هنوز حق رای داده نشده بود. حق رای دادن به ایالت‌ها بستگی داشت و بسیاری از ایالت‌ها، بومیان را از حق رای دادن محروم کرده بودند.
دولت‌ها از شیوه‌های تبعیض‌آمیز برای محدود کردن دسترسی بومیان به صندوق‌های رای استفاده می کردند. بطور مثال از آزمون‌های سواد آموزی استفاده می‌کردند، تا جلوی رای دادن آن بومیان که سواد خواندن و نوشتن به زبان انگلیسی را نداشتند را بگیرند. این چنین روش‌هایی تا زمان تصویب (قانون حق رای) تا به سال ۱۳۴۳ مطابق با ۱۹۶۵ ادامه داشت.
. بومیان آمریکایی بسیاری از محصولات مهم دنیا را کشت کردند
در کل قبایل بومی در آمریکای فعلی، قبل از استثمار اروپاییان، رژیم‌های غذایی متنوعی داشته که بازتاب سیستم‌های غذایی محلی آنها می باشد. بسیاری از قبایل بومی کشاورزی می‌کردند و محصولاتی را که ما امروز در ایران نیز مصرف می‌کنیم کشت می‌کردند. در سال ۱۳۹۴ شمسی مطابق با ۲۰۱۶ میلادی، تخمین زده شد که ۶۰ درصد عرضه های جهانی غذا بر اساس محصولاتی می باشد که از آمریکای شمالی منشا شده است. بطور مثال ذرت حدود ۱۰ هزار سال پیش، توسط کشاورزان بومی در مکزیک جنوبی و گوآتمالا کشت می شده. زمانی که سلطه جویان اروپایی به آمریکای شمالی امروزه رسیدند، هزاران سال از پرورش آن توسط بومیان گذشته بود. بومیان آمریکایی علاوه بر ذرت، لوبیا، کدو، سیب زمینی و گوجه فرنگی هم کشت می‌کردند
…ادامه در (بخش ۶)
